کپسول ویاس برای بیش فعالی و ADHD| هر آنچه که باید بدانید!

قرص ویاس چیست؟

لیزدگزامفتامین با نام تجاری ویاس  (Vyvanse)نوعی محرک سیستم عصبی مرکزی است. ویاس برای درمان اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) در بزرگسالان و کودکان ۶ سال و بالاتر تجویز می‌شود. همچنین برای درمان اختلال پرخوری متوسط ​​تا شدید (BED) استفاده می‌شود. این دارو برای چاقی یا کاهش وزن استفاده نمی‌شود. برای خرید کپسول ویاس می‌توانید به سامانه داروهای کمیاب داروگ مراجعه کنید.

ویاس چگونه کار می‌کند؟

این دارو به گروهی از داروها به نام محرک‌های سیستم عصبی مرکزی (CNS) تعلق دارد و باعث افزایش توجه وکاهش بیقراری در کودکان و بزرگسالانی می شود که بیش فعال هستند، توانایی تمرکز طولانی مدت ندارند، یا به راحتی حواسشان پرت می‌شود. این دارو فقط با تجویز پزشک در دسترس است.

همچنین متعلق به دسته‌ای از داروها به نام آمفتامین‌ها است و با افزایش سطوح برخی از مواد شیمیایی مغز عمل می‌کند. این دارو به بهبود تمرکز و کاهش بیش فعالی کمک می‌کند.

کابرد کپسول ویاس چیست؟

این دارو برای موارد زیر تجویز می‌گردد:

• اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD)، وضعیتی که بر توانایی تمرکز و خودکنترلی افراد تأثیر می گذارد.
• اختلال پرخوری، وضعیتی که در آن افراد نمی توانند غذا خوردن را متوقف کنند، حتی زمانی که احساس سیری می کنند

نحوه مصرف قرص ویاس Vyvanse

کپسول ویاس را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کنید. پزشک ممکن است گهگاه دوز مصرفی شما را تغییر دهد. این دارو را در مقادیرکمتر و یا بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید.

این دارو را با یا بدون غذا، اول صبح مصرف کنید.

ویاس را هر روز تقریباً در همان زمان مصرف کنید. آن را در ساعات پایانی روز مصرف نکنید زیرا ممکن است بی‌خواب شوید.

این قرص، جویدنی است و باید قبل از قورت دادن آن جویده شود. همچنین می‌توانید کپسول را باز کنید، کل محتویات آن را در ماست یا یک لیوان آب بریزید، هم بزنید تا حل شود و بلافاصله آن را قورت دهید.

مخلوط را برای استفاده در آینده نگهداری نکنید و محتویات یک کپسول را به بیش از یک دوز تقسیم نکنید.

احتمالاً پزشک درمان شما را با دوز پایین لیزدگزامفتامین شروع می‌کند و دوز را به تدریج افزایش می‌دهد.

لیسدگزامفتامین ممکن است ایجاد عادت کند. هرگز Vyvanse را با شخص دیگری به اشتراک نگذارید، به خصوص کسی که سابقه مصرف مواد مخدر یا اعتیاد دارد.

اگر یک نوبت قرص ویاس را فراموش کردم چه باید بکنم؟

دوز فراموش شده را به محض یادآوری مصرف کنید. با این حال، اگر تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را رها کنید و برنامه دوز منظم خود را ادامه دهید. برای جبران نوبت فراموش شده دوز دیگری مصرف نکنید.

اشکال دارویی ویاس

Vyvanse به صورت کپسول خوراکی و قرص جویدنی عرضه می‌شود.

پزشک شما می تواند بهترین فرم Vyvanse را برای شما توصیه کند. به عنوان مثال، اگر در بلعیدن کپسول ها مشکل دارید، ممکن است به شما توصیه کنند که قرص جویدنی را مصرف کنید.

اطلاعات دوز قرص ویاس

دوز برای اختلال کم توجهی بیش فعالی (ADHD)

مقدار مصرف بزرگسالان (سنین ۱۸ تا ۶۴ سال)

• دوز شروع معمول: ۳۰ میلی‌گرم یک بار در روز مصرف می‌شود.
• دوز معمولی: ۳۰-۷۰ میلی‌گرم یک بار در روز مصرف می‌شود.
• حداکثر دوز: ۷۰ میلی‌گرم در روز.

تنظیم دوز: پزشک ممکن است دوز شما را ۱۰ تا ۲۰ میلی گرم در هفته تنظیم کند تا زمانی که به دوزی برسید که علائم شما را تسکین دهد.

مقدار مصرف کودک (۶ تا ۱۷ سال)

• دوز شروع معمول: ۳۰ میلی‌گرم یک بار در روز مصرف می‌شود.
• دوز معمولی: ۳۰ تا ۷۰ میلی‌گرم یک بار در روز مصرف می‌شود.
• حداکثر دوز: ۷۰ میلی‌گرم در روز.

تنظیم دوز: پزشک ممکن است دوز کودک شما را ۱۰ تا ۲۰ میلی گرم در هفته تنظیم کند تا زمانی‌که به دوزی برسد که علائم او را تسکین دهد.

دوز بالا (۶۵ سال و بالاتر)

مکانیسم اثر این دارو در بدن افراد مسن کندتر است. پزشک ممکن است درمان شما را با دوز پایین تر شروع کند تا از تجمع بیش از حد این دارو در بدن شما جلوگیری کند. مصرف بیش از حد دارو می‌تواند خطرناک باشد.

دوز برای اختلال پرخوری متوسط ​​تا شدید (BED)

مقدار مصرف بزرگسالان (سنین ۱۸ تا ۶۴ سال)

• دوز شروع معمولی: ۳۰ میلی‌گرم یک بار در روز مصرف می‌شود.
• دوز معمولی: ۵۰-۷۰ میلی‌گرم یک بار در روز مصرف می‌شود.
• حداکثر دوز: ۷۰ میلی‌گرم در روز.

تنظیم دوز: پزشک ممکن است دوز شما را ۲۰ میلی‌گرم در هفته به دوز هدف ۵۰ تا ۷۰ میلی‌گرم یک بار در روز تنظیم کند.

این دارو در کودکان کمتر از ۱۸ سال نباید مصرف شود.

دوز بالا (۶۵ سال و بالاتر)

مکانیسم اثر این دارو در بدن افراد مسن کندتر است. پزشک ممکن است درمان شما را با دوز پایین تر شروع کند تا از تجمع بیش از حد این دارو در بدن شما جلوگیری کند. مصرف بیش از حد دارو می‌تواند خطرناک باشد.

ملاحظات دوز ویژه

اگر بیماری کلیوی دارید: پزشک ممکن است دوز مصرفی را با توجه به عملکرد کلیه شما تنظیم کند.

بیماری کلیوی شدید: حداکثر دوز ۵۰ میلی‌گرم در روز است.

مرحله نهایی بیماری کلیوی که نیاز به دیالیز دارد: حداکثر دوز ۳۰ میلی‌گرم در روز است.

هشدار جدی: از آنجایی که داروها روی هر فرد تأثیر متفاوتی می‌گذارند، نمی‌توانیم تضمین کنیم که این فهرست شامل همه دوزهای ممکن است. این اطلاعات جایگزین توصیه های پزشکی نیست. در مورد دوزهای مناسب خود با پزشک یا داروساز صحبت کنید.

قبل از مصرف ویاس چه اقدامات احتیاطی خاصی را باید رعایت کنم؟

در صورت حساسیت به لیزدگزامفتامین یا هر یک از اجزای فرمولاسیون، نباید از ویاس استفاده کنید.

اگر در 14روز گذشته مهارکننده MAO مصرف کرده‌اید از ویاس استفاده نکنید. ممکن است تداخل دارویی خطرناک رخ دهد. مهارکننده‌های MAO شامل ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متیلن بلو، فنلزین، رازاگیلین، سلژیلین، ترانیل سیپرومین و غیره هستند. محرک‌ها گاهی باعث سکته مغزی، حمله قلبی و مرگ ناگهانی در افراد شده‌اند.

به گفته وب سایت معتبر drugs اگر سابقه ابتلا به موارد زیر را دارید به پزشک خود بگویید:

• مشکلات قلبی یا نقص مادرزادی قلب
• فشار خون بالا
• سابقه خانوادگی بیماری قلبی یا مرگ ناگهانی
• افسردگی، بیماری روانی، اختلال دوقطبی، روان پریشی، یا افکار خودکشی
• بیماری کلیوی
• بیماری عروق کرونری (انسداد عروق)
• مشکلات گردش خون در دست ها یا پاها
• اعتیاد به مواد مخدر یا الکل

اگر 65 سال یا بیشتر دارید، در مورد خطرات و مزایای مصرف لیزدگزامفتامین با پزشک خود صحبت کنید. افراد مسن معمولا نباید لیزدگزامفتامین مصرف کنند.

عوارض جانبی قرص ویاس چیست؟

عوارض جانبی شایع این دارو ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• خشکی دهان، کاهش اشتها، کاهش وزن
• مشکلات خواب (بی خوابی یا خواب آلودگی)
• تپش قلب، احساس عصبانیت
• سرگیجه، اضطراب یا تحریک پذیری
• حالت تهوع، استفراغ، درد معده، اسهال، یبوست

اگر موارد زیر را دارید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:

علائم مشکلات قلبی

این علائم شامل درد قفسه سینه، مشکل در تنفس، تپش قلب و احساس اینکه ممکن است بیهوش شوید می‌شود. ویاس ممکن است باعث سکته مغزی، حمله قلبی یا مرگ ناگهانی در بزرگسالان با یا بدون مشکلات قلبی شود. ممکن است باعث مرگ ناگهانی در کودکان و نوجوانان با مشکلات قلبی یا نقص های قبلی شود.

در صورت داشتن هر گونه مشکلات قلبی یا نقص قلبی یا سابقه خانوادگی این مشکلات به پزشک خود اطلاع دهید. این دارو همچنین می تواند فشار خون و ضربان قلب شما را افزایش دهد. اگر مشکلی در فشار خون یا ضربان قلب دارید به پزشک خود اطلاع دهید.

علائم روان پریشی

این علائم شامل توهم، مشکلات رفتاری، پرخاشگری، خصومت، پارانویا می‌شود. اگر مشکلات سلامت روان یا سابقه خانوادگی خودکشی، اختلال دوقطبی یا افسردگی دارید، به پزشک خود اطلاع دهید.

علائم مشکلات گردش خون

این علائم شامل بی حسی، درد، احساس سرما، زخم، یا تغییر رنگ پوست در انگشتان دست یا پا می‌شود. این دارو ممکن است باعث اختلال در گردش خون در انگشتان دست و پا شود. اگر بی حسی، درد، تغییر رنگ پوست، حساسیت به دما یا هر زخم غیرقابل توضیحی روی انگشتان دست یا پا دارید، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

علائم سندرم سروتونین

علائم این سندرم شامل بیقراری، توهم، تب، تعریق، لرز، ضربان قلب سریع، سفتی عضلات، پرش، از دست دادن هماهنگی، حالت تهوع، استفراغ یا اسهال می‌شود. در این صورت فوراً به پزشک مراجعه کنید.

Vyvanse می تواند بر رشد کودکان تأثیر بگذارد. اگر کودک شما در حین استفاده از این دارو با سرعت طبیعی رشد نمی‌کند، به پزشک اطلاع دهید.

نحوه نگهداری دارو

این دارو را در ظرف خودش بسته و دور از دسترس کودکان نگهداری کنید. آن را در دمای اتاق و به دور از گرما و رطوبت اضافی نگهداری کنید.

تداخل دارویی قرص Vyvanse

تداخلات دارویی ممکن است نحوه عملکرد داروهای شما را تغییر دهد یا خطر عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. هیچ دارویی را بدون تأیید پزشک شروع نکنید، آن را متوقف نکنید یا دوز آن را تغییر ندهید.

مهارکننده‌های MAO

مصرف مهارکننده‌های MAO با این دارو ممکن است باعث تداخل دارویی جدی (احتمالاً کشنده) شود. در طول درمان با این دارو از مصرف مهارکننده‌های MAO (ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متاکسالون، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، رازاگیلین، سافینامید، سلژیلین، ترانیل سیپرومین) خودداری کنید.

بیشتر مهارکننده های MAO نیز نباید به مدت دو هفته قبل از درمان با این دارو مصرف شوند. از پزشک خود بپرسید که چه زمانی مصرف این دارو را شروع کنید یا آن را متوقف کنید. به داروساز خود بگویید که از چه محصولاتی استفاده می‌کنید و بپرسید که چگونه آنها را به طور ایمن استفاده کنید (مخصوصاً داروهای ضدسرفه یا داروهای مکمل رژیم غذایی). داروهای دیگری که سروتونین را افزایش می‌دهند، خطر ابتلا به سندرم سروتونین را افزایش میدهند).

برخی داروهای ضد افسردگی

خار مریم، داروهای ضد افسردگی خاص (از جمله SSRI ها مانند فلوکستین/پاروکستین،  SNRIها مانند دولوکستین/ونلافاکسین) خطر سندرم سروتونین با شروع یا افزایش دوز این داروها بیشتر می‌شود. لیزدگزامفتامین بسیار شبیه آمفتامین یا دکستروآمفتامین است. در حین استفاده از لیزدگزامفتامین از داروهای حاوی آمفتامین یا دکستروآمفتامین استفاده نکنید.

نمونه هایی از داروهایی که ممکن است باعث تداخل با لیسدگزامفتامین شوند در زیر فهرست شده اند:

داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (TCAs)

استفاده از TCA ها با لیزدگزامفتامین می تواند باعث ایجاد سطوح بالای آمفتامین در مغز شما شده و باعث مشکلات قلبی شود.

اگر لیزدگزامفتامین را با TCA مصرف می کنید، پزشک ممکن است دوز لیزدگزامفتامین را تنظیم کند. یا ممکن است شما را به داروی دیگری سوق دهند.

نمونه هایی از TCA ها عبارتند از:

• آمی تریپتیلین
• دزیپرامین
• ایمی پرامین
• پروتریپتیلین
• مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs)

داروهای MAOI

استفاده از MAOI با لیزدگزامفتامین می‌تواند باعث فشار خون بسیار بالا شود. شما نباید این دارو را همراه با MAOI یا ظرف ۱۴ روز پس از قطع درمان MAOI مصرف کنید. نمونه هایی از MAOI عبارتند از:

• ایزوکاربوکسازید
• فنلزین
• ترانیل سیپرومین
• سلژیلین
• داروهایی که ادرار شما را اسیدی می‌کنند

داروهایی که باعث کاهش اثر ویاس می‌شوند:

مصرف داروهای زیر همراه با لیزدگزامفتامین می‌تواند مدت زمان ماندن لیزدگزامفتامین در بدن شما را کاهش دهد که باعث می‌شود اثربخشی آن کمتر شود. در صورت مصرف این نوع دارو، پزشک ممکن است نیاز به تنظیم دوز لیزدگزامفتامین داشته باشد.

نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

• اسید اسکوربیک
• داروهایی که ادرار شما را قلیایی می‌کنند.

داروهایی که باعث تشدید اثر ویاس می‌شوند:

مصرف این داروها همراه با لیزدگزامفتامین می‌تواند مدت زمان ماندن لیزدگزامفتامین را در بدن شما افزایش دهد. این باعث افزایش اثرات لیزدگزامفتامین می شود. در صورت مصرف این نوع دارو، پزشک ممکن است نیاز به تنظیم دوز لیزدگزامفتامین داشته باشد.

نمونه‌هایی از این داروها عبارتند از:

• سدیم بیکربنات
• استازولامید
• داروهای سروتونرژیک

داروهایی که خطر سندروم سروتونین را افزایش می‌دهند:

مصرف این داروها همراه با لیزدگزامفتامین ممکن است خطر ابتلا به سندروم سروتونین را افزایش دهد که می‌تواند کشنده باشد. اگر هر یک از این داروها را مصرف می‌کنید، پزشک درمان شما را با دوز پایین لیزدگزامفتامین شروع می‌کند و شما را از نظر علائم سندروم سروتونین تحت نظر دارد. علائم شامل بی قراری، تعریق، انقباضات عضلانی و گیجی است.

نمونه هایی از داروهای سروتونرژیک عبارتند از:

• مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) مانند فلوکستین و سرترالین
• مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین (SNRIs) مانند دولوکستین و ونلافاکسین
• TCA هایی مانند آمی تریپتیلین و کلومیپرامین
• MAOI مانند سلژیلین و فنلزین
• مواد افیونی فنتانیل و ترامادول
• بوسپیرون ضد اضطراب
• تریپتان ها
• لیتیوم
• تریپتوفان

مصرف ویاس در دوران بارداری و شیردهی

مصرف این دارو در دوران بارداری توصیه نمی‌شود زیرا متابولیت فعال این دارو از جفت عبور می‌کند. زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد و سایر پیامدهای نامطلوب بارداری در نوزادانی که از مادران وابسته به ویاس متولد شده‌اند، دیده شده است.

در دوران شیردهی باید از مصرف آن خودداری شود. مقدارهای زیاد این دارو ممکن است در تولید شیر اختلال ایجاد کند.

خرید کپسول ویاس از سامانه داروگ

در صورتی که برای تهیه قرص ویاس برای درمان بیش فعالی و اختلال نقص توجه دچار مشکل شده‌اید می‌توانید به سامانه داروگ مراجعه فرمایید. با ثبت نام در این سامانه و مراجعه به صفحه تهیه دارو کمیاب داروگ می‌توانید روی لینک درج شده کلیک کنید و نام داروی نایاب خود را وارد نمایید یا نسخه خود را آپلود کنید. اطلاعات مربوط به داروخانه‌هایی که داروی مد نظر شما را موجود داشته باشند برای شما ارسال می‌گردد. اگر به راهنمایی بیشتری نیاز دارید، با کارشناسان ما تماس بگیرید.