بهترین دارو درمان آنفلوانزا در سال ۲۰۲۴ کدام است؟

معرفی بهترین دارو برای درمان آنفلوانزا در سال ۲۰۲۴

بهترین دارو درمان آنفلوانزا در سال ۲۰۲۴ کدام است؟

بهترین دارو برای آنفولانزا

انتخاب بهترین دارو برای آنفلوانزا معمولاً بستگی به شرایط خاص بیمار، شدت بیماری و سابقه پزشکی فرد دارد. به همین دلیل، مشاوره با پزشک متخصص برای انتخاب گزینه‌های درمانی بسیار مهم است. همچنین، توجه به عوارض جانبی و شرایط خاص پزشکی بیمار نیز در انتخاب داروی مناسب تأثیرگذار است. البته که تزریق واکسن آنفلوانزا می‌تواند تا درصد بالایی از ابتلا به این بیماری جلوگیری کند. در سال ۲۰۲۴، بهترین داروهای درمان آنفلوانزا هنوز هم شامل داروهای ضد ویروسی شناخته شده‌ای مانند اوسلتامیویر (تاميفلو)، بالوکساویر (زوفلازا) و زانامیویر (ريلنزا) هستند. این داروها به کاهش شدت و مدت بیماری آنفلوانزا کمک می‌کنند. در شرایط خاص، داروی پرامیویر (راپی‌واب) نیز برای بیماران بستری شده در بیمارستان استفاده می‌شود.

این داروها می‌توانند مدت زمان بیماری شما را کوتاه‌تر کرده و به جلوگیری از عوارض جدی کمک کنند. در ادامه مقاله به بررسی و معرفی این داروها خواهیم پرداخت:

معرفی انواع دارو برای درمان آنفلوانزا

اوسلتامیویر و بالوکساویر به صورت خوراکی مصرف می‌شوند. زانامیویر را با استفاده از دستگاهی مشابه اسپری آسم استنشاق می‌کنید. زانامیویر نباید توسط افرادی که دارای مشکلات تنفسی مزمن خاصی، مانند آسم و بیماری‌های ریوی هستند، استفاده شود. افرادی که در بیمارستان هستند ممکن است پرامیویر (راپی‌واب) را دریافت کنند که به صورت داخل وریدی تجویز می‌شود.

اوسلتامیویر(Oseltamivir)

اوسلتامیویر یک مهارکننده نورآمینیداز است که در برابر هر دو ویروس آنفولانزای A و B موثر است و برای درمان علائم ناشی از عفونت ویروسی آنفلوانزا مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو می‌تواند به کاهش علائم شامل گرفتگی بینی، سرفه، گلودرد، تب و لرز، درد بدنی و خستگی کمک کند و زمان بهبودی را حدود ۱ تا ۲ روز کاهش دهد. علاوه بر این، ممکن است از این دارو برای پیشگیری از ابتلا به آنفلوانزا نیز استفاده شود. با این حال، اوسلتامیویر جایگزین واکسن آنفلوانزا نیست، ولی به جلوگیری از تکثیر ویروس در بدن کمک می‌کند.

اوسلتامیویر را می‌توان با یا بدون غذا مصرف کرد، اما برای کاهش احتمال ناراحتی معده، توصیه می‌شود که آن را همراه با غذا یا شیر مصرف کنید. این دارو را بلافاصله پس از شروع علائم آنفلوانزا یا پس از قرار گرفتن در معرض ویروس مصرف کنید. بهترین اثر زمانی حاصل می‌شود که دارو ظرف ۲ روز پس از بروز علائم یا تماس مصرف گردد. معمولاً روزانه ۲ بار و به مدت ۵ روز به دستور پزشک مصرف می‌شود و برای پیشگیری نیز باید طبق نظر پزشک استفاده شود.

اشکال دارویی اوسلتامیویر

کپسول: ۳۰ میلی‌گرم، ۴۵ میلی‌گرم و ۷۵ میلی‌گرم

پودر سوسپانسیون خوراکی: ۶ میلی‌گرم در میلی‌لیتر

موارد مصرف اوسلتامیویر

  • پیشگیری از آنفلوانزای A و B
  • درمان آنفلوانزای A و B
  • پیشگیری از آنفلوانزای H1N1 A (آنفلوانزای خوکی)
  • درمان آنفلوانزای H1N1 A (آنفلوانزای خوکی)

موارد احتیاط در استفاده از اوسلتامیویر

قبل از شروع مصرف داروی اوسلتامیویر، مهم است که در صورت داشتن هرگونه حساسیت به این دارو درمان آنفلوانزا یا ترکیبات موجود در آن، از مصرف خودداری کنید. این دارو ممکن است حاوی مواد غیرفعالی باشد که می‌توانند باعث بروز واکنش‌های آلرژیک یا مشکلات دیگر شوند.

اگر سوابق پزشکی شامل موارد زیر دارید، حتماً با پزشک خود مشورت کنید:

  • بیماری کلیوی (به‌ویژه در صورت انجام دیالیز)
  • مشکلات قلبی
  • بیماری‌های گوارشی (مانند خونریزی معده یا مری، زخم معده)
  • اختلالات تنفسی یا تنگی نفس
  • درد در قفسه سینه
  • حساسیت یا آلرژی‌های خاص

در بیمارانی که دچار بیماری‌های مزمن قلبی، نارسایی شدید کبدی، نارسایی کلیوی یا مشکلات تنفسی هستند، احتیاط لازم است.

این نکته نیز حائز اهمیت است که در بیماران مبتلا به آنفولانزا که تحت درمان با اوسلتامیویر بودند، گزارش‌هایی از هذیان و رفتارهای غیرعادی وجود داشته که ممکن است به آسیب و در برخی موارد به نتایج مرگبار منجر شود. بنابراین، نظارت دقیق بر بیمار ضروری است.

زمان مؤثر بودن اوسلتامیویر زمانی است که ظرف ۲۴ تا ۴۸ ساعت پس از بروز علائم مصرف شود. ایمنی و اثربخشی این دارو برای پیشگیری از آنفولانزا در کودکان زیر یک سال تأیید نشده است. همچنین تأثیر آن در بیماران دارای نقص ایمنی نیز نامشخص است.

عوارض جانبی اوسلتامیویر

اوسلتامیویر، که برای درمان آنفولانزا تجویز می‌شود، می‌تواند عوارض جانبی متعددی داشته باشد. توجه به این عوارض و پیگیری آن‌ها اهمیت دارد. برخی از عوارض جانبی شایع و جدی این دارو عبارتند از:

عوارض جانبی شایع:

  • حالت تهوع و استفراغ
  • سرگیجه
  • درد شکم
  • بی‌خوابی
  • اختلالات شنوایی
  • گیجی و هذیان

عوارض جانبی جدی:

  • آریتمی (اختلالات ریتم قلب)
  • کم خونی
  • تشدید دیابت
  • کولیت هموراژیک (التهاب روده با خونریزی)
  • هپاتیت (التهاب کبد)
  • شکستگی استخوان بازو
  • آبسه دور لوزه

بالوکساویر ماربوکسیل (Baloxavir marboxil)

بالوکساویر با نام تجاری زوفلوزا یک داروی ضد ویروسی است که به منظور درمان آنفولانزا در بیمارانی که علائم آن در ۴۸ ساعت گذشته شروع شده، تجویز می‌شود. این دارو درمان آنفلوانزا به بهبود علائم مانند احتقان بینی، گلو درد، تب و لرز، درد و خستگی کمک کرده و می‌تواند زمان بهبودی را به یک تا دو روز کاهش دهد. لازم به ذکر است که بالوکساویر جایگزینی برای واکسیناسیون آنفولانزا نیست و تنها به توقف رشد ویروس آنفولانزا کمک می‌کند.

بالوکساویر به‌صورت خوراکی و طبق تجویز پزشک، می‌تواند همراه با غذا یا بدون غذا مصرف شود و معمولاً به‌صورت یک دوز واحد ارائه می‌شود. دوز مشخص دارو بر اساس وزن بیمار تعیین می‌گردد.

نکات مهم در مصرف بالوکساویر ماربوکسیل

از ترکیب بالوکساویر ماربوکسیل با محصولات حاوی آهن، روی، سلنیوم، کلسیم یا منیزیم پرهیز کنید، زیرا این مواد می‌توانند عملکرد دارو را کاهش دهند.

به منظور بهبود اثر بخشی دارو، بهتر است حداقل ۴ ساعت قبل یا ۲ ساعت بعد از مصرف این مواد، بالوکساویر را مصرف کنید. نمونه‌هایی از این محصولات شامل آنتی‌اسیدها، ویتامین‌ها، مواد معدنی و لبنیات هستند.

عوارض جانبی بالوکساویر

بالوکساویر ماربوکسیل معمولاً عوارض جانبی خاصی ندارد و بسیاری از افراد این دارو را بدون مشکل مصرف می‌کنند. با این حال، مانند هر داروی دیگری، ممکن است برخی از افراد دچار عوارض جانبی شوند. در صورتی که هر یک از عوارض زیر را مشاهده کردید، حتماً با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

واکنش‌های جدی آلرژیک به بالوکساویر ماربوکسیل نادر هستند، اما در صورت بروز علائم زیر باید به پزشک مراجعه کنید:

  • بروز جوش‌های قرمز یا خارش در بدن.
  • تورم در صورت، زبان یا گلو.
  • ایجاد حس سرگیجه
  • احساس مشکل در تنفس یا تنگی نفس.

زانامیویر (Relenza)

زانامیویر یک داروی ضد ویروسی است که عملکرد ویروس‌ها را در بدن مختل می‌کند. این دارو برای درمان علائم آنفولانزا در افرادی که از شروع علائم آنها کمتر از ۲ روز گذشته استفاده می‌شود. همچنین، زانامیویر می‌تواند به عنوان پیشگیری از آنفولانزا در افرادی که ممکن است در معرض ویروس قرار گرفته باشند، اما هنوز علامتی ندارند، تجویز شود.

برخی از افرادی که این دارو را مصرف می‌کنند، ممکن است دچار تغییرات ناگهانی در حالت روحی یا رفتار شوند؛ این موضوع بیشتر در کودکان مشاهده می‌شود، هرچند علت دقیق آن مشخص نیست و الزاما به زانامیویر مربوط نمی‌شود. حتی بدون مصرف این دارو، افراد مبتلا به آنفولانزا ممکن است تغییرات رفتاری یا عصبی را تجربه کنند که می‌تواند منجر به گیجی یا توهم گردد. در صورتی که فردی که از زانامیویر استفاده می‌کند، علائم، افکار یا رفتارهای غیرمعمولی را تجربه کرد، باید سریعاً با پزشک تماس بگیرد.

نکات مهم قبل از مصرف زانامیویر

اگر به قند شیر (لاکتوز) حساسیت دارید، بهتر است از مصرف زانامیویر خودداری کنید.

این دارو نباید برای درمان علائم آنفولانزا در کودکان زیر ۷ سال استفاده شود. اما کودکان ۵ ساله و بالاتر می‌توانند از زانامیویر به عنوان پیشگیری از علائم آنفولانزا بهره‌مند شوند.

همچنین، موارد زیر را حتماً به پزشک خود اطلاع دهید:

  • سابقه آسم
  • بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD)
  • هر نوع بیماری مزمن ریوی دیگر

نحوه مصرف زانامیویر

برای استفاده از زانامیویر، لطفاً دقیقاً طبق دستورالعمل‌های درج شده روی برچسب دارو یا تجویز پزشک عمل کنید. تمامی دستورالعمل‌های موجود در برچسب نسخه و همچنین راهنماهای دارویی را به دقت مطالعه نمایید. زانامیویر در بسته‌های فویلی حاوی ۴ کپسول دارویی ارائه می‌شود و این کپسول‌ها در دستگاهی به نام دیسک هالر قرار می‌گیرند که برای استنشاق دارو استفاده می‌شود.

به محض بروز علائم آنفولانزا، مانند تب، لرز، دردهای عضلانی، گلو درد یا آبریزش و گرفتگی بینی، مصرف زانامیویر را در اسرع وقت آغاز کنید. برای درمان علائم آنفولانزا به مدت ۵ روز، ۲ بار در روز و هر بار ۲ دوز استنشاقی از این دارو درمان آنفلوانزا استفاده کنید. در روز اول درمان، حداقل ۲ ساعت فاصله بین دوزها رعایت کنید و در روزهای بعد، حداقل ۱۲ ساعت فاصله میان دوزها باشد.

همچنین برای پیشگیری از علائم آنفولانزا به مدت ۱۰ تا ۲۸ روز، ۲ بار در ۲۴ ساعت از داروی استنشاقی استفاده کنید.

نکات مهم قبل از مصرف:

  • از نبولایزر یا ونتیلاتور برای تجویز زانامیویر استفاده نکنید.
  • پودر استنشاقی زانامیویر هرگز نباید با مایع مخلوط شود.
  • اگر قرار است همزمان با این دارو از داروهای گشادکننده برونش استفاده کنید، ابتدا گشادکننده برونش را مصرف کنید.

این دارو را به طور کامل و به مدت مقرر مصرف کنید، حتی اگر علائم شما بهبود یافت. اگر علائم شما بهبود نیافت یا بدتر شد، با پزشک خود مشورت کنید.

زانامیویر را در دمای اتاق و در مکانی خشک و دور از گرما نگهداری کنید. پس از پایان دوره درمان، دیسک هالر را دور بیندازید.

ملاحظات دارویی زانامیویر

طی ۴۸ ساعت پس از مصرف زانامیویر، از واکسن نازال آنفولانزا (فلومیست) استفاده نکنید. زانامیویر می‌تواند عمکرد این واکسن را مختل کند و از اثر آن بکاهد.

عوارض جانبی زانامیویر

در صورت بروز هر یک از علائم زیر، فوراً با مرکز اورژانس تماس بگیرید:

– واکنش آلرژیک شامل کهیر، مشکل در تنفس، تورم صورت، لب‌ها، زبان یا گلو

اگر دچار مشکلات تنفسی شدید یا احساس از هوش رفتن کردید، مصرف زانامیویر را متوقف کنید و بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید.

عوارض جانبی رایج:

  • سردرد و سرگیجه
  • تهوع، استفراغ و اسهال
  • سرفه و مشکلات تنفسی
  • درد گوش
  • علائم سرماخوردگی مانند گرفتگی بینی، عطسه وگلو درد

پرامیویر (راپی واب)

راپی‌ واب یک داروی تجویزی با برند مشخص است که توسط FDA برای درمان آنفولانزا در افراد ۲ سال به بالا تأیید شده است. این دارو حاوی ماده فعال پرامیویر است که یک داروی ضدویروسی محسوب می‌شود و به دسته‌ای از داروها به نام مهارکننده‌های نورامینیداز تعلق دارد.

راپی ‌واب فقط باید در افرادی که دچار آنفولانزا هستند و علائم آنها بیش از ۲ روز طول نکشیده است، استفاده شود. همچنین، این دارو درمان آنفلوانزا نباید برای درمان آنفولانزایی که به اندازه‌ای شدید است که نیاز به بستری در بیمارستان دارد، استفاده شود. پرامیویر عمدتاً در افراد مبتلا به آنفولانزای نوع A که شایع‌ترین نوع آنفولانزا است، مورد بررسی قرار گرفته و تنها تعداد کمی از افراد در مطالعات دچار آنفولانزای نوع B بوده‌اند.

دوز و نحوه مصرف راپی واب:

راپی‌ واب به صورت یک محلول مایع بی‌رنگ در ویال‌ها عرضه می‌شود. پزشک راپی ‌واب را به صورت تزریق داخل وریدی (IV) به شما خواهد داد.

دوز توصیه‌شده راپی‌ واب برای درمان آنفولانزا (فلوی عادی) ۶۰۰ میلی‌گرم است که به صورت یکبار تزریق داخل وریدی (IV) طی ۱۵ تا ۳۰ دقیقه تجویز می‌شود. این دوز برای بزرگسالان و کودکان ۱۳ سال و بالاتر توصیه شده است.

پزشک شما ممکن است دوز متفاوتی از این دارو را بر اساس چندین عامل تجویز کند. این عوامل شامل وجود یا عدم وجود بیماری کلیوی می‌باشد. حتماً اگر سوالی در مورد دوز مناسب راپی‌واب برای شما دارید، با پزشک خود صحبت کنید.

عوارض جانبی راپی واب:

طبق بررسی‌های انجام شده عوارض جانبی خفیف راپی ‌واب ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • اسهال
  • تهوع و استفراغ

عوارض جانبی جدی:

این عوارض جانبی ناشی از راپی‌ واب شایع نیستند، اما ممکن است رخ دهند. اگر دچار عوارض جانبی جدی شدید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.

  • واکنش آلرژیک
  • تغییرات رفتاری، مانند هذیان یا توهمات

تهیه دارو درمان آنفلوانزا با سامانه داروگ

همانطور که گفتیم استفاده از واکسن آنفولانزا برای پیشگیری از این بیماری بسیار مهم است. اما در صورتی که به آنفلوانزا مبتلا شدید با مصرف بهترین دارو درمان آنفلوانزا که در این بلاگ به آن‌ها اشاره کردیم می‌توانید به سرعت بهبود یابید. در صورتی که برای تهیه بهترین دارو برای درمان آنفلوانزا به مشکل خوردید می‌توانید به سامانه داروگ مراجعه کنید.

برای این منظور کافیست وارد سامانه شوید روی صفحه خدمت (تهیه داروهای کمیاب) کلیک کنید و در کادر مشخص شده نام دارو خود را وارد کنید یا نسخه خود را آپلود نمایید. سپس روی شروع جستجو داروکلیک کنید. در زمان مشخص شده داروگ لیست کاملی از داروخانه‌هایی که داروی مد نظر شما را موجود دارند را برای شما ارسال می‌کند.

در صورتی که برای تهیه بهترین دارو برای درمان آنفولانزا به راهنمایی بیشتری نیاز دارید با کارشناسان ما در تماس باشید.